پرچینهای تنهایی

فرصتی برای بودن

پرچینهای تنهایی

فرصتی برای بودن

بازیگر

 

چشمهایم را که باز می کنم

خورشید دیالوگ امروز را به دستم می دهد

جلو آینه می ایستم...

.

.

.

خورشید که می رود ،

از ستاره ها می پرسم :

 آیا فردا نقش خودم را بازی خواهم کرد...؟ 

نظرات 2 + ارسال نظر
خانومی پنج‌شنبه 19 دی‌ماه سال 1387 ساعت 03:22 ق.ظ http://khialat.blogsky.com

سلام واقعا زیبا بود... اینقدر که نمی دونم چی بگم!

فرهاد پنج‌شنبه 19 دی‌ماه سال 1387 ساعت 08:18 ق.ظ http://dayblack.blogsky.com

نوشته های زیبا همیشه شگفت انگیز وتحسین بر انگیزند .شاداب باشید

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد